4.3 Hoogtepunten en schijnwerpermomenten benutten bij leerlingen

Er zijn specifieke en strategische manieren waarop je fouten kunt corrigeren tijdens je les zonder dat je tegen iedere leerling individueel hoeft te praten. Hoogtepunten benoemen en schijnwerpermomenten geven doen dit en voeren tegelijkertijd ook het zelfvertrouwen van de leerling die het goed doet op.

Hoogtepunten benoemen doe je door een specifieke leerling dusdanig luid te complimenteren dat de leerlingen in de nabije omgeving dit oppikken en zichzelf zodoende gaan corrigeren. Schijnwerpermomenten creëren doe je door de hele groep even te laten stoppen met waar ze mee bezig zijn en even aandacht te hebben voor die ene leerling die het heel goed doet. Dit is een hele goede manier om de andere leerlingen in de les te motiveren en nog harder te werken.

De derde op-de-mat-tactiek is dus hoogtepunten en schijnwerpermomenten benutten.

Er is al veel beschreven over complimenten geven en aanmoedigen tijdens de les en dit zijn twee specifieke manieren om dit ook in te zetten. Bij hoogtepunten benoemen ben je aan het werk met een groep leerlingen en iedereen is bezig met het oefenen van bijvoorbeeld een combinatie.

Het valt je tijdens het rondlopen op dat veel van je leerlingen nog niet in de juiste houding staat (stance). Een van je leerlingen valt op omdat hij/zij juist wél een hele mooie houding (stance) heeft. Dít is dan de leerling die je openlijk gaat prijzen, dusdanig dat de leerlingen om hem/haar heen dit oppikken en hun houding gaan aanpassen.

De feedback klinkt bij een goede verdedigingshouding bijvoorbeeld als volgt:

“Jij hebt echt een hele mooie houding! Je houdt heel mooi je knieën gebogen en je voeten wijzen de goede kant op. Dat is hoe iemand met een zwarte band staat!”

Omdat je het luid genoeg uitspreekt en concrete en inhoudelijke feedback op de verdedigingshouding geeft, kunnen de leerlingen om hem/haar heen hier ook van profiteren.

De leerlingen eromheen zullen zeer waarschijnlijk ook door hun knieën gaan zakken.

Waarom gebeurt dit? Omdat alle leerlingen graag complimenten willen ontvangen van hun trainer en het fijn vinden dezelfde aandacht te mogen ontvangen. Het is een makkelijke en efficiënte manier om meerdere leerlingen te corrigeren, zonder dat je iedereen individueel aan hoeft te spreken.

Bij een schijnwerpermoment moet je letterlijk zien alsof iemand in de spotlight wordt gezet. Het verschil met de vorige tactiek is dus dat je heel bewust even alles stillegt en iedereen laat kijken, dat doe je bij een hoogtepunt niet.

De tactiek klinkt bijvoorbeeld zo: “Iedereen mag even stoppen met wat hij/zij doet. Deze leerling doet zulke goede ronde trappen, dat kan ik niet ongemerkt voorbij laten gaan. Ik wil graag dat jullie zo naar hem/haar kijken en terwijl hij bezig is let je op zijn energie, zijn inspanning en zijn kracht.”

Vervolgens laat je de betreffende leerling een aantal keer de zojuist benoemde trappen (of stoten) geven en laat je de hele klas even applaudisseren. Het effect is vervolgens dat de betreffende leerling zich enorm trots voelt op wat hij/zij kan en dit even aan iedereen mocht laten zien. De rest van de groep wordt nu eveneens gemotiveerd omdat ze ook graag op die manier gezien en erkent willen worden.

Zij zullen zich nog beter focussen op de drie benoemde punten uit de feedback.

Er zijn drie redenen waarom deze tactieken zo fijn zijn:

1) de leerling die in het zonnetje wordt gezet krijgt een enorm goed gevoel over zichzelf,

2) je bereikt meerdere leerlingen zonder ze individueel aan te hoeven spreken en

3) je benoemt wat er goed gaat in plaats van wat er fout gaat. Door de correcte manier te prijzen ontstaat er een vorm van zelfcorrectie. Het is dus een hele prettige en effectieve manier om met je leerlingen te werken. (je houd het POSITIEF!)